Dzień jak każdy inny

(nie mogę dziś wyjść z domu bo rodzice robią imprezę z okazji moich urodzin i imienin ojca które będą za kilka dni i jestem potrzebna do pomocy)

W tym roku postanowiłam zrobić eksperyment i sprawdzić ile osób tak naprawdę o mnie pamięta. Wyłączyłam na Facebooku opcje wyświetlania daty urodzin, i cieszę się póki co 99,7% zapomnieniem. Własnych chłopak wybrał opcję złożenia mi życzeń przez sms'a, rodzice zupełnie zapomnieli zaganiani swoimi sprawami, przyjaciółki pewnie pijane na pielgrzymce w Częstochowie zapomniały, jedynie siostra wpadła na chwilę z wizytą złożyć mi życzenia. No i jeszcze człowiek który mnie nienawidzi wstawił sobie na tablicę piosenkę o melodyjnym refrenie "wypierdalaj stąd" z dopiskiem "Chuj Ci w dupę". Uroczo, ale zupełnie o to nie dbam. Szkoda tylko, że co roku jest tak samo, każdy ma mnie totalnie w tyłku. Bo wbrew pozorom jak ktoś mnie potrzebuje to biegnę tak szybko jak mogę żeby być, tylko być ale jeśli to ja potrzebuję nawet głupiego "Cześć, co u Ciebie?" czy "wszystkiego najlepszego" w urodziny to nikogo nie ma. Spustoszyłam otoczenie już do tego stopnia, że nawet najbliżsi mają prawo zapomnieć, a ja muszę się nauczyć, że mając 19 lat nie mogę się już więcej zachowywać jak rozkapryszona 4-latka.

Czekam już na 22 maja, gdy zacznę wakacje, chcę je przeżyć "epicko". Po prostu robić to co mi się podoba nie dbając o nic. A później się gdzieś przenieść i zacząć od nowa. Fresh Start. Już chyba nie będę chciała być w centrum. Mam K., nie chcę już ryzykować, że i on się odwróci chociaż i tak widzę, że wciąż czuje się w tym nie najlepiej. Wczoraj był bal w szkole, bawiłam się beznadziejnie. Może tak miało być, pewnie tak. Kilka osób bardzo chciało się jeszcze głębiej wkopać w moje życie, i chyba po chwili pozostał żal.

-Ale ona Cię zdradziła...

-Ale ja to wszystko wiem.

-Wiesz?

-Tak, wszystko.

-Ojej, ja nie wiedziałam, my nie wiedzieliśmy. Myśleliśmy, że żyjesz w niewiedzy...

Może to i lepiej, że tak wyszło, że niektórzy zostali uświadomieni. Nie zmienia to faktu, że znów poczułam się jak ta ostatnia dziwka i musiałam wylądować zapłakana w łazience. Gadałam z jakimś gościem. Powiedziałam, że zdradziłam, że zostało mi wybaczone a on tylko bez słowa podał mi rękę i pogratulował, że odważyłam się przyznać swojemu chłopakowi.  Jestem strasznym bejem, żalę się po odrobinie wódki. 

Jest mi źle, zawsze 21 kwietnia jest mi źle. 

Życzę sobie aby było lepiej. 

Żeby zaszły we mnie jakieś zmiany

Żebym odróżniała dobro od zła

Mniej krytycyzmu

Więcej optymizmu

Szczęścia

Zdrowia też

Jestem materialistką, więc więcej pieniędzy

Schudnięcia

Matury

Studiów

i 

dużo wartej przyszłości.